Aankomst en verkennen Atlanta

"Burrrpppp.....................".

Sorry, we hebben een paar uur doorgebracht bij World of Coca Cola. Daar hebben we allerlei soorten Cola mogen proeven.
En dat breekt dan op.

Gisteravond, 14 mei, aangekomen in Atlanta.
Met een redelijke ouwe kist, waar ze nog niet eens van die schermpjes in de hoofdsteunen hebben zitten en waar de stoelen nog bekleed zijn met van dat nepleer, komen we na een vlucht van bijna 8 en een half uur aan in Philadelphia.

Daar moeten we dan nog 4 uur wachten voor de volgende vlucht naar Atlanta.
Met een kleine 2 uur zijn we d'r.
Met de metro gaan we naar de 'Bagage Claim'.

Vanaf daar met de Skytrain naar het autoverhuurbedrijf om de auto op te halen.
Zodra we de garage verlaten gaan er op het dashboard lampjes branden.
We keren om en ruilen de auto zonder problemen om voor een ander.

Het hotel ligt op 15 minuten afstand van het vliegveld. Gelukkig maar want we beginnen al aardig moe te worden.
We checken snel in en gaan naar onze kamer. Kamer 1 op de 12e verdieping.
Er brandt licht en de televisie staat al aan. Gezellig!
Zelfs de handdoeken liggen al in een hoek van de badkamer en het bed ligt opgeslagen alsof er net iemand uit is gestapt.
We zitten in een kamer die nog niet is schoongemaakt.
Bij de receptie regel ik snel een andere kamer. Zelfde verdieping, kamer 29.
We zijn d'r. Eindelijk. We zijn al met al bijna 25 uur in de weer geweest.
We bestellen pizza en hamburgers. Dineren doen we op onze kamer.

De volgende dag zijn we, ondanks de hele lange dag van gisteren, vroeg wakker; heel vroeg.
We gaan naar downtown Atlanta. Eerst ontbijten bij Waffle House.

Dan door naar de World of Coca Cola.

Om daar te komen moet je door Centennial Olympic Park.

Een park dat aangelegd is ter herinnering aan de Olympische Spelen van, nou?
Zeg het maar? Wanneer was dat? Heel goed. In 1996.
Aan de rand van het park zie je de ringen nog staan.
In het park zelf allerlei bezienswaardigheden die herinneren aan ruim 23 jaar geleden.
Zo staat er een beeld van de oprichter van de Spelen, Baron de Coubertin.

Bij World of Coca Cola doen we eerst ff een drankie met uitvinder van het best bewaarde geheim, John Pemberton.

Wist je trouwens dat in 1888 een zekere Asa Griggs Candler aandelen Coca Cola begon te kopen en dat hij drie jaar
later de eigenaar was van de geheime formule en het merk Coca Cola?
Hij kocht het hele boeltje op voor slechts $2300.
Jaren later verkocht hij het hele bedrijf, inclusief de formule, voor $25 miljoen.

In een grote kluis in het complex zou het geheim bewaard liggen.

In het museum is te zien hoe Coca Cola de afgelopen decennia het meest beroemde drankje ter wereld is geworden.

Nieuwsgierig als we zijn gaan we naar het gebouw waar zich de studio’s van CNN bevinden.

Binnen, bij de redactie en de studio’s, mogen we geen foto’s maken.

Tenslotte brengen we voor het Amerikaanse publiek nog even verslag uit en moeten dan echt weer verder.

We sluiten de dag af met een bezoek aan Martin Luther King, Jr. National Historical Park.

Het park omhelst o.a. de kerk waar hij zijn aanhangers toesprak en zijn gebeden deed.
Maar ook is zijn geboortehuis te zien en van binnen te bezichtigen.
Een groot deel van de wijk waar het park ligt ademt de oude tijden uit. De huizen van toen staan er nog steeds zo bij.

In het museum staat de oude houten kar waar op 9 april 1968 de kist met het stoffelijk overschot van Martin Luther King naar zijn laatste rustplaats werd gebracht.

Heel imposant, en toch ook weer typerend voor Amerika, is de graftombe waar zowel Martin Luther King als zijn vrouw, Coretta, begraven liggen.

Een grote langwerpige vijver met in het midden een rond eiland met daar weer de tombe bovenop.
Nou, dit was het voor vandaag.
Morgen verlaten we Atlanta en gaan richting Gatlinburg.
Om daar te komen zal een deel van de reis over de Old Historic US Highway 441 voeren.
We komen onder andere door het plaatsje Clayton. Daar hebben ze een Starbucks.
In Dillard, wie kent het niet, staat een Christmas shop. Da’s altijd leuk om ff te bekijken.
Uiteraard is er meer te doen op een rit van ruim 4 uurtjes.
Zodra het kan maak ik jullie weer deelgenoot.

See you soon.