Cades Cove

Hallo, daar zijn we weer.

Laat ik beginnen met iedereen enorm te bedanken voor alle leuke reacties.

We zitten weer in een ander hotel en beschikken dus weer over nieuwe luxe en.......................internet!!!

Wat hebben we gisteren gedaan?
We zijn gaan fietsen.
In Cades Cove.
Cades Cove ligt in het westen van de Great Smoky Mountains.
Op onderstaand kaartje hebben we de rode lijn gevolgd.
Op papier een makkie maar dat dacht je ook van je boterbriefje.

Cades Cove ligt in het westen van het Great Smoky Mountains National Park en is een door bergen omringde vallei.
Vroeger woonden hier veel kolonisten. 
Tegenwoordig trekt Cades Cove, de populairste bestemming voor bezoekers van het National Park, 
meer dan twee miljoen bezoekers per jaar vanwege de goed bewaard gebleven huisjes,
het schilderachtige uitzicht op de bergen en de overvloedige aanwezigheid van dieren in het wild.
Voordat ik iets meer vertel over de kolonisten en de nog aanwezige huisjes zal ik eerst iets dieper ingaan op
de geologische betekenis van Cades Cove.
Geologisch gezien is Cades Cove een soort vallei dat bekend staat als een "kalkstenen venster", 
gecreëerd door erosie die de oudere Precambriaanse zandsteen verwijderde, waardoor de jongere Paleozoïsche kalksteen
eronder werd blootgelegd. 
Bla, bla, bla, bla, bla.

Even iets luchtigers.
Volgens de Amerikaanse geschiedschrijvers woonden hier heel lang geleden Cherokee Indianen.
Aan het eind van 18e eeuw kwamen de eerste kolonisten naar de vallei om zich daar uiteindelijk permanent te vestigen.

John Oliver en zijn vrouw Lurena Frazier waren de eerste die er kwamen wonen.
Het huisje waar ze woonden staat er nog altijd.
In de jaren daarna vestigden meerdere kolonisten zich in Cades Cove.

Veel van de boerderijen, huisjes en schuren zijn nog steeds te bezichtigen.
Ook staan er veel kerkjes in de vallei.
Naarmate het aantal kolonisten groeide namen ook het aantal religieuze conflicten toe en werden
nieuwe geloofsgemeenschappen opgericht. Elk met zijn eigen kerkje.

Naast de kerkjes liggen kleine begraafplaatsjes waar de eerste overleden kolonisten begraven liggen.

Maar ook hun nakomelingen liggen er begraven. Zo is er in 2017 nog iemand bijgezet in een van de familiegraven.

Zonder dat we er erg in hebben zijn we al ruim twee uur onderweg en hebben we hoogteverschillen van
enkele honderden meters overwonnen.
Tijdens onze rit komen we veel herten tegen.

Ze lijken in eerste instantie nieuwsgierig maar maken al snel dat ze wegkomen.

Op de valreep zien we, in het gras verscholen, een paar beren.
Ik heb me de moeite bespaart om een paar foto's van dichtbij te maken. 
Je zult het dus moeten doen met onderstaand.

Als je de foto's download dan kun je inzoomen en dan zie je dat ik er geen woord van gelogen heb.

Na ruim drie en half uur op de pedalen zijn we weer terug bij het punt waar we de fietsen hebben gehuurd.
Nadat we de nodige koolhydraten weer hebben aangevuld gaan we terug naar Gatlinburg.
We gaan flaneren door Parkway, de hoofdstraat, richting het diner.

Eenmaal terug in het hotel gaan we relaxen.
We zijn moe van het fietsen.

Dikke Doei!!!

TiP: rechts in je scherm kun je onder Laatste Foto niet alleen de foto's uit de blogs maar nog veel meer foto's downloaden.